Położnictwo

Położnictwo jest szeroko rozumianą nauką związaną z ciążą, porodem oraz połogiem kobiety.

Ciąża kobiety trwa dziewięć miesięcy, podczas których kobieta poddaje się regularnym kontrolom u lekarza ginekologa, który to prowadzi jej ciążę.

Lekarz ginekolog, który zostaje lekarzem prowadzącym ciążę kobiety, podczas kolejnych wizyt przeprowadza badania kontrolne, zleca badania ambulatoryjne, kontroluje rozwój płodu właściwy dla wieku ciąży.

Wybór ginekologa do poprowadzenia ciąży jest bardzo istotny, ponieważ dobry kontakt z lekarzem prowadzącym jest podstawą dobrego samopoczucia przyszłej mamy, jak i gwarancją, że lekarz sumiennie, a przede wszystkim z sercem i zaangażowaniem podejmie się trudu przeprowadzenia kobiety przez tak ważne dla jej życia dziewięć miesięcy.

Wizyty u ginekologa prowadzącego to również okazja do zadawania nurtujących pytań związanych z ciążą, wszelkimi niepokojącymi objawami, jak również szukanie rozwiązań, kiedy kobieta źle znosi ciążę, cierpi na nieprzyjemne dolegliwości, czy też powstaje zagrożenie utrzymania ciąży.

Pierwsza wizyta ma zazwyczaj miejsce, gdy kobieta wykona test ciążowy i okaże się on pozytywny lub też spóźnia się jej miesiączka i może mieć podejrzenia, że jest w ciąży. Idealnym rozwiązaniem jest wizyta poprzedzająca zajście w ciążę, podczas której lekarz może poinformować kobietę o zagrożeniach, których powinna unikać oraz jakie witaminy oraz suplementy przyjmować.

Jeśli jednak ciąża jest już faktem, warto jak najwcześniej udać się do ginekologa, aby ostatecznie ją potwierdził. Lekarz w pierwszej kolejności zaleci kobiecie przyjmowanie kwasu foliowego, ponieważ jest on bardzo istotny w prawidłowym rozwoju układu nerwowego dziecka.

Ciąża to również cykl badań podstawowych oraz uzupełniających, czyli takich które należy wykonać oraz takich, do których wykonania lekarz zachęca.

Początek ciąży jest czasem najintensywniejszych badań, ponieważ lekarz ginekolog stara się dowiedzieć jak najwięcej o kobiecie, jej zdrowiu oraz o rozwijającym się w niej dziecku. Wszystko po to, aby opieka była jak najbardziej skuteczna.

Pierwsze badania to badanie ginekologiczne wewnętrzne potwierdzające ciążę i określające stan narządów rodnych kobiety, badanie piersi, morfologia krwi, która daje jasny obraz, czy kobieta nie cierpi na anemię lub też infekcję, badanie moczu, które pozwoli na sprawdzenie, czy kobieta nie cierpi na zapalenie układu moczowego, jak również, czy jej nerki pracują prawidłowo.

Kontroli zostaje poddana również waga ciała, pomiar ciśnienia, grupa krwi oraz Rh. Badanie to ma szczególne znaczenie w dwóch przypadkach, mianowicie, gdy zaistniałaby potrzeba nagłej transfuzji krwi oraz w przypadku, gdy okaże się, że między rodzicami istnieje konflikt serologiczny. Jeśli już do niego dojdzie, podawane są we właściwym czasie przeciwciała, które uchronią dziecko przed groźnymi powikłaniami.

Kolejne badania to cytologia i posiew, które służą wykryciu wszelkich nieprawidłowości, w tym obecności komórek rakowych. Posiew to ocena bakteriologiczna pochwy oraz szyjki macicy. Jeśli wynik jest niepokojący, kobieta zostaje poddana leczeniu jeszcze w ciąży.

Ważne jest również oznaczenie poziomu cukru, czyli wykazanie, czy kobieta nie cierpi na cukrzycę ciążową, która jest bardzo niebezpieczna zarówno dla matki, jak i dla dziecka.

Zalecane są badania na przeciwciała różyczki, toksoplazmozy, HIV, jak również WR, czyli odczyn Wassermanna, czyli badanie krwi, które wykrywa obecność kiły. Akurat to badanie wykonywane jest dwukrotnie i jest to jedno z badań, którego wynik kobieta zabiera ze sobą udając się na poród.

Ważna jest również konsultacja stomatologiczna, aby zapobiec niechcianym infekcjom, które mogą mieć wpływ na rozwój i przebieg ciąży.

Pomiędzy 11- 14 tygodniem ciąży pojawiają się dodatkowe badania, m.in. tak oczekiwane USG,  dzięki któremu lekarz w początkowym etapie ciąży ustali termin porodu dziecka, oceni wygląd macicy, sprawdzi stan kosmówki, która w późniejszym czasie przekształci się w łożysko. Lekarz ginekolog oceni budowę oraz funkcjonowanie serca dziecka oraz sprawdzi przezierność karkową płodu.

Późniejsze badania USG będą miały na celu kontrolę rozwoju mózgu, serca, kręgosłupa oraz nerek dziecka. Dzięki USG przyszli rodzice będą również mogli poznać płeć dziecka. Natomiast w ostatnim etapie ciąży lekarz oceni położenie dziecka, jego wielkość oraz ilość płynu owodniowego, czy też stan łożyska.

W okresie między 11- 14 tygodniem pojawia się wskazanie do badania pod nazwą Test PAPP- A, które jest oceną biochemicznych parametrów krwi przyszłej matki oraz parametrów ultrasonograficznych płodu. Jest to badanie, które pozwala na wykrycie tak poważnych chorób płodu, jak zespół Downa, Edwardsa, Patau.

Test potrójny HCG ma na celu ocenę, czy matka ma predyspozycje do urodzenia dziecka z zespołem Downa, czy też Edwardsa, jak również dziecka z wadą ośrodkowego układu nerwowego.

Pomiędzy 15- 20 tygodniem ciąży do powyższych badań dodane zostaje badanie pod nazwą HBs, czyli test na nosicielstwo zapalenia wątroby typu B. Jeżeli test jest dodatni, dziecko zaraz po urodzeniu otrzyma immunoglobulinę, która zapobiegnie zakażeniu.

27- 33 tydzień to najlepszy moment na wykonanie badania na nosicielstwo bakterii GBS. Jest to bardzo niebezpieczna bakteria z grupy paciorkowców. Bakteria ta bytuje w odbycie, skąd łatwo może przedostać się do pochwy, a następnie do miednicy. Jeśli powstanie stan zapalny, może doprowadzić on do uszkodzenia błon płodowych, następnie ich pęknięcia i do przedwczesnego porodu.

Jest to jedno z badań, które warto, a nawet należy wykonać, ponieważ nowo narodzone dziecko ma bardzo słaby układ odpornościowy i jeśli dojdzie do zakażenia podczas porodu, dziecko może zachorować na wiele poważnych chorób, w tym sepsę, posocznicę, zapalenie płuc.

Jeśli natomiast przyszła mama jest zarażona bakterią GBS i nie zdąży wyleczyć się do porodu, podany zostanie jej antybiotyk. Dlatego tak ważna jest wcześniejsza informacja na temat domniemanego nosicielstwa.

Wraz z rozpoczęciem drugiej połowy ciąży kobieta powinna zacząć zwracać baczniejszą uwagę na ruchy płodu, ponieważ ich brak może sugerować poważne problemy lub komplikacje.

Pod koniec ciąży, jak i podczas porodu wykonywane jest badanie KTG, czyli monitorowanie czynności serca płodu. Jednocześnie pojawia się również zapis czynności skurczowej macicy. Badanie to pozwala ocenić, jak pracuje serce dziecka oraz czy nie grozi mu niedotlenienie.

Kiedy ciąża zmierza ku końcowi, bardzo ważne staje się wstępne zaplanowanie porodu. Lekarz ginekolog dokładnie tłumaczy kobiecie, co ją czeka, czego może się spodziewać oraz jakich informacji powinna udzielić w szpitalu przed rozpoczęciem porodu.

Ideałem jest poród naturalny, fizjologiczny, przebiegający we współpracy z położną oraz z lekarzem ginekologiem, który poród odbiera. Ważne, aby kobieta czuła się komfortowo oraz bezpiecznie.

Zaraz po urodzeniu dziecka, jeśli nie ma ku temu medycznych przeciwwskazań, dziecko trafia do matki i następuje pierwsza próba karmienia piersią.

Większość kobiet podczas ciąży chodzi regularnie do ginekologa, natomiast po, zapomina już o zadbaniu o swoje zdrowie. Jest to klasyczny błąd wielu kobiet. Zdrowie matki jest bowiem bardzo cenne.

Pierwsza wizyta powinna mieć miejsce około 6 tygodni po porodzie, czyli w czasie kiedy ustaje krwawienie poporodowe. Lekarz przede wszystkim sprawdzi, czy macica prawidłowo się obkurcza oraz jak goi się krocze w przypadku porodu naturalnego, czy też rana po cięciu cesarskim.

Jeśli przed upływem 6 tygodni wystąpią niepożądane objawy typu wysoka temperatura, silna bolesność rany poporodowej, czy też piersi lub też przedłużające się, wzmagające krwawienie, kobieta powinna jak najszybciej zgłosić się do lekarza prowadzącego ciążę.

Jeżeli natomiast połóg przebiega bez zakłóceń, kolejna wizyta zostanie zaplanowana po upływie pół roku od porodu lub też zaraz po zakończeniu karmienia dziecka piersią.