Śródporodowe monitorowanie stanu płodu
Monitorowanie nienarodzonego jeszcze dziecka podczas akcji porodowej, jest niezwykle ważne. Dzięki temu lekarz ma możliwość stałej obserwacji postępów porodu i jego wpływu na dziecko.
Żaden poród nie obędzie się bez oceny stanu płodu za pomocą badania kardiotokograficznego. Badanie to jest bardzo skuteczne, a zarazem bezpieczne zarówno dla matki, jak i dziecka. W skrócie badanie nosi nazwę KTG. Na brzuchu kobiety kładzie się czujniki, gdzie jeden z nich jest przetwornikiem ultradźwiękowym i rejestruje częstość akcji serca dziecka, natomiast drugi mierzy czas i siłę skurczów macicy.
Podczas etapu porodu, kiedy to kobieta zaczyna przeć, monitor wskazuje początek oraz koniec skurczu. Dzięki temu pojawia się możliwość obserwacji, kiedy nadejdzie kolejny skurcz.
Personel, który zajmuje się kobietą ma możliwość stałej obserwacji i szybkiej reakcji gdyby pojawiło się zagrożenie niedotlenieniem, czy nawet zagrożenie życia płodu.
Jedyną niedogodność może odczuwać sama kobieta, zwłaszcza gdy planuje poród aktywny. Stałe badanie KTG jest koniecznością w przypadku porodu indukowanego, a zwłaszcza gdy kobiecie podano oksytocynę i poród postępuje szybko. Ważna jest bowiem obserwacja reakcji płodu na tak szybki postęp porodu.
W obecnych czasach kobiety często wybierają alternatywne metody porodu. Należy do nich poród w wannie, czy też basenie porodowym. Przebywanie w wodzie nie oznacza, że kobieta oraz dziecko pozbawione są stałej kontroli. W przypadku wyboru tego rodzaju porodu stosuje się urządzenie zwane Dopplerem, które jest całkowicie odporne na wodę. Czasem korzysta się również z aparatu pod nazwą Sonicaid.
Metoda aparatem Dopplera stosowana jest również w przypadku, gdy ciąża przebiegała prawidłowo i nie rokuje na pojawienie się komplikacji. Wówczas aparat włączany jest tylko w celu kontroli stanu płodu w czasie trwania porodu.
Jedynym warunkiem jest taka pozycja, która pozwoli na utrzymaniu brzucha nad powierzchnią wody. Tak, aby można było przeprowadzić dokładne, niczym nie zakłócone badanie. Jeśli wystąpią zakłócenia w prawidłowym odczytaniu wyniku badania, kobieta powinna wyjść z wody i osuszyć brzuch. Najczęściej w takiej sytuacji podejmuje się badanie za pomocą czujników elektronicznych EFM. Jeżeli wynik badania nie wzbudza żadnych wątpliwości, kobieta może ponownie wejść do wanny.
Osoba przyjmująca poród może skorzystać także z ręcznego, ultradźwiękowego urządzenia, które służy do słuchania tętna płodu. Jest to metoda bardzo bezpieczna, a dodatkowo daje możliwość odczytu wyniku nawet kiedy kobieta zmienia pozycję z leżącej na siedzącą, czy stojącą.
W sytuacjach, gdy poród nie przebiega prawidłowo i pojawia się sytuacja zagrażająca matce lub dziecku, można zastosować wewnętrzne monitorowanie stanu płodu. Polega ono na wprowadzeniu poprzez macicę bardzo cienkiej elektrody, która pozwoli na ocenę częstości akcji serca płodu. Elektrodę umieszcza się na głowie dziecka. Skurcze rodzącej mierzone są za pomocą czujnika, który umieszcza się na jej brzuchu. Niestety kobieta nie ma żadnej możliwości ruchu. Dlatego ten sposób monitorowania płodu jest stosowany niezwykle rzadko. Tylko w sytuacji realnego zagrożenia.